igandea, iraila 11, 2016

Blog


Badakit. Badaude munduan izugarrikeriak pairatzen dituzten mutikoak, eta haien sufrimenduarekin alderatuz, nire matxinadak hutsala dirudi. Are gehiago, ergela. Izan ere, ez nau jo. Ez nau bortxatu. Ez nau nire lagunen aurrean lotsarazi.Ez da saiatu nire neskalagunarekin ligatzen. Mometuz ez daukat neskalagunik, horrek arazoa konpontzen du. Ez du ama engainatu, ez dio etxeari su eman. Horrelakorik ez, baina bai horrelako zerbait, dena dela, ez badirudi ere. Batez ere bortxaketarena. Bortxaketa birtuala izan baita.
Nire bloga irakurri du.

Eta heldutasun adinera heldu artean, ez diola hitzerdirik esango erabaki duenez, etxeko giroa erabat desatsegin bilakatu da, nahiz eta aitak ezer ulertzen ez duen. Blog bat, ez al da sarean dabilen edonork ikusteko modukoa? Zergatik, orduan, halako iskanbila?

Baina komunikazio eten horrek luze jotzen duelako, aitak barkamena eskatzeko modu bitxia topatuko du: semearen logelako atean hiru kolpe diskretu... atea zabaltzean, ordea, aita ez dago bertan. Sekretu bat, hori da ate aurrean topatu duena,

Istorio bitxia, guraso eta seme-alaba nerabeen arteko harremanez eta baita komunikazioaz gogoeta egitera gonbidatzen gaituena. Benetan, mundiala.

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina