larunbata, martxoa 26, 2016

Laranja bat zaborretan

Patxi Zubizarretak berak itzuli zuen Ibrahim jauna eta Koranaren loreak, eta bertako pasarte motz batek ematen dio istorioari sarrera:

Toki pobre edo aberats batean ote zauden jakiteko, begiratu zakarrontziei. Zikinkeriaren ordez zakarrontziak ikusiz gero, oso inguru aberatsa den seinale. Zakarrontziena alboan zikinkeria ikusiz gero, ez pobre ez aberats izango da: turistikoa, horixe. Zikinkeria zakarrontzirik gabe ikusiz gero, pobrea derrigorrean. Eta jendea zikinkeria artean bizi baldin bada, oso-oso pobrea izango da.

Mayorga dramaturgoari jaso zion Patxi Zubizarretak sortzaileak adi egon beharra daukala, jaso egin beharra daukala zarata, munduko zarata, kutsadura eta kiratsa… eta alkimia berezi baten bitartez bihurtu behar dituela poesia, musika… eta amets. Beharbada hori da laranjak irudikatzen duena, zaborretatik Karabinok atera duen laranja horixe baita.


Ahozko literaturak ere badu lekurik istorio honetan, kultura desberdinetan maiz jaso izan baititugu istorioak belaunaldiz-belaunaldi, eta ahoz-aho… qr koderen bat topatuko duzu orrien artean, eta horiek baliatuz, pasarte batzutan irakurle ez baina, entzule bilakatuko zara, Al-Qaraba nekropolian ipuin kontalari baten ondora iritsiko baitzara Karabino ameslariaren eskutik. 




iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina